رویای یک دستمال

  دستمالی ژولیده و چرکین از گردوغبارروزگار به گوشه ای خزیده ، در افسردگی ها بخود پیچیده بود و  از رسیدن به رویایی که از دیرباز در سر میپروراند مایوس وناامید بود ،   پیری بیش از هرچیزدیگر به سراغش  آمده بود ،چرکها .وآلودگیهای  انباشته شده که هیچ   وقت فرصتی برای رفع آنها پیدا نشده بود تاروبود وجودش را فراگرفته بود ودیگر کسی  تمایل    و  رغبتی به او نداشت . ولی همیشه رویاهایش زیبا بود. باردیگر دستی مهربان اورا گرفت وبرای تحقق رویاهای زیبا، ازاو کمک خواست واستمداد کرد. اوکه باور نداشت با وجود این همه الودگی بتواند از عهده این کار برآید با دنیایی خجلت وشرمندگی خود را دراختیارآن  دست مهربان  نهاد .وباخود میگفت :                                                     

بااین همه آلودگی و چرک  چطورمیتوانم زیبایی به غبار گرفته ی دیگران را بازگردانم .

دست مهربان ، دستمال چرکی را در آب فرومیبرد و بر تن چعبه ی سفید وغبارآلودی که درآن نزدیکی ها بود ،میکشید ،چندین باراین کار رو تکرار کرد وهربار دستمال بانگاهی کم سو ازلابه لای  مژه های بهم چسبیده  به جعبه مینگریست ومسیر حرکت آب چرکین که از سطح به پایین سرازیر میشد را دنبال میکرد.

سرانجام چون به خود نکاهی انداخت  با تعجب دید که تاروپودهای او هم ازآلودگی ها پاک شده ومثل جعبه سفید بار دیگر زیبایی ازدست رفته  خودرا بدست آورد . واینچنین رویایش محقق شد. 

 معارف وحقایق چون آب ذلال وپاکی هستند که تامل و تدبر و تعمق درانها ، جان  شنونده را از رذایل و ناپاکی پاک  مینمایند ودل انسان را از زنگارهایی که برآن   نشسته  صیقل میدهند .اگرچه گوینده این معارف وانتقال دهنده آنها خود ناپاک باشد (دستمال چرکی )  ولی اگر با  تفکروتعمق بیان شودوشنونده  گوش جان به ان بسپارد علاوه براینکه  دل وجان زنگارگرفته را صیقل میدهند وپاک میکند ، آدمی را به عمل  سوق میدهند دراینصورت هم گوینده و هم شنونده منتفع میشوند.پس :

با تفکر وتدبر معارف و حقایق راهنرمندانه برای  خودو دیگران بازگو کنیم  وروح یاس ونومیدی راازخود دورکنیم وبدانیم تفکر سرچشمه عمل است .